بسریرتی

لَا تُقَایِسْنِی بِسَرِیرَتِی. (نبویه، ص: ۷۹, س:۴)

اِلَهِی لَیِنْ طَالَبْتَنِی بِذُنُوبِی لَاُطَالِبَنَّکَ بِعَفْوِکَ، وَ اِنْ طَالَبْتَنِی بِسَرِیرَتِی لَاُطَالِبَنَّکَ بِکَرَمِکَ، وَ اِنْ طَالَبْتَنِی بِشَرِّی لَاُطَالِبَنَّکَ بِخَیْرِکَ. (علویه، ص: ۱۳۰, س:۵)

فَخَالَفْتُکَ فِی الْمَعْصِیَةِ اِلَی مَا نَهَیْتَنِی عَنْهُ، ثُمَّ کَشَفْتَ السِّتْرَ عَنِّی، وَ سَاوَیْتُ اَوْلِیَاءَکَ کَاَنِّی لَمْ اَزَلْ لَکَ طَایِعاً، وَ اِلَی اَمْرِکَ مُسَارِعاً وَ مِنْ وَعِیدِکَ فَازِعاً فَلَبَّسْتُ عَلَی عِبَادِکَ وَ لَا یَعْرِفُ بِسَرِیرَتِی غَیْرُکَ. (علویه، ص: ۱۶۳, س:۱۱)

وَ بِذُنُوبِی فَلَا تَفْضَحْنِی وَ بِسَرِیرَتِی فَلَا تُخْزِنِی. (حسینیه، ص: ۱۳۵, س:۱۳)

فَرَفَعْتَ خَسیسَتی، وَ اَقَلْتَ عَثْرَتی وَ سَتَرْتَ عَوْرَتی، وَ لَمْ تَفْضَحْنی بِسَریرَتی وَ لَمْ تُنَکِّسْ بِرَاْسی عِنْدَ اِخْوانی. (سجادیه، ص: ۳۴۲, س:۹)

اِلَهی لَمْ تَفْضَحْنی بِسَریرَتی، وَ لَمْ تُهْلِکْنی بِجَریرَتی. (سجادیه، ص: ۳۷۸, س:۷)

اِلَهی، لَیِنْ طالَبْتَنی بِسَریرَتی لاَطْلُبَنَّ مِنْکَ عَفْوَکَ. (سجادیه، ص: ۴۸۵, س:۱۰)

وَ بِسَریرَتی فَلا تُخْزِنی. (سجادیه، ص: ۵۷۲, س:۴)

وَ بِسَریرَتی فَلا تُخْزِنی. (سجادیه، ص: ۵۸۳, س:۹)

وَ بِسَریرَتی فَلا تُخْزِنی. (رضویه، ص: ۶۴, س:۱۸)