بروحی

یَا رَفِیقٌ، ارْفَقْ بِی اِذَا اَخْطَاْتُ، وَ تَجَاوَزْ عَنِّی اِذَا اَسَاْتُ، وَ اْمُرْ مَلَکَ الْمَوْتِ وَ اَعْوَانَهُ اَنْ یَرْفَقُوا بِرُوحِی اِذَا اَخْرَجُوهَا عَنْ جَسَدِی، وَ لَا تُعَذِّبْنِی بِالنَّارِ. (علویه، ص: ۸۲, س:۵)