ببیعه

فَاجْعَلْنِی مِمَّنِ اشْتَرَی فِیهِ مِنْکَ نَفْسَهُ، ثُمَّ وَفَی لَکَ بِبَیْعِهِ الَّذِی بَایَعَکَ عَلَیْهِ، غَیْرَ نَاکِثٍ وَ لَا نَاقِضٍ عَهْداً، وَ لَا مُبَدِّلاً تَبْدِیلاً بَلِ اسْتِیجَاباً لِمَحَبَّتِکَ، وَ تَقَرُّباً بِهِ اِلَیْکَ. (علویه، ص: ۴۹۵, س:۱۲)