الْحَمْدُ لِلَّهِ الْمُلْهِمِ عِبَادَهُ حَمْدَهُ، الْفَاطِرِ لَهُمْ عَلَی رُبُوبِیَّتِهِ، الدَّالِّ عَلَی وُجُودِهِ بِخَلْقِهِ، وَ بِحُدُوثِ خَلْقِهِ عَلَی اَزَلِهِ، وَ بِاشْتِبَاهِهِمْ عَلَی اَنْ لَا شَبَهَ لَهُ. (علویه، ص: ۵۰, س:۱۵)
الْحَمْدُ لِلَّهِ الدَّالِّ عَلَی وُجُودِهِ بِخَلْقِهِ، وَ بِمُحْدَثِ خَلْقِهِ عَلَی اَزَلِیَّتِهِ وَ بِاشْتِبَاهِهِمْ عَلَی اَنْ لَا شَبَهَ لَهُ. (علویه، ص: ۵۳, س:۱۴)