ثُمَّ اَمَرْتَنی فَلَمْ آتَمِرْ، وَ زَجَرْتَنی فَلَمْ اَنْزَجِرْ، وَ لَمْ اَشْکُرْ نِعْمَتَکَ وَ لَمْ اَقْبَلْ نَصیحَتَکَ، وَ لَمْ اُوَدِّ حَقَّکَ، وَ لَمْ اَتْرُکْ مَعاصِیَکَ. (سجادیه، ص: ۳۴۲, س:۱۴)
کَمْ مِنْ نِعْمَةٍ اَسْبَغْتَها عَلَیَّ لَمْ اُوَدِّ شُکْرَها. (سجادیه، ص: ۵۶۴, س:۱۱)
کَمْ مِنْ نِعْمَةٍ لَکَ یَا سَیِّدِی، اَسْبَغْتَهَا عَلَیَّ لَمْ اُوَدِّ شُکْرَهَا. (صادقیه، ص: ۴۷۱, س:۳)