انسون

فَهُمْ (اَوْلِیاءَکَ) فی خِدْمَتِکَ مُتَصَرِّفُونَ، وَ عِنْدَ نَهْیِکَ وَ اَمْرِکَ واقِفُونَ وَ بِمُناجاتِکَ آنِسُونَ، وَ لَکَ بِصِدْقِ الْاِرادةِ مُجالِسُونَ، وَ ذلِکَ بِرَاْفَةِ تَحَنُّنِکَ عَلَیْهِمْ، وَ ما اَسْدَیْتَ مِن جَمیلِ مَنِّکَ اِلَیْهِمْ. (سجادیه، ص: ۴۶۵, س:۱۳)