فَهَا اَنَا ذَا یَا سَیِّدِی ... انْغَلَقَتْ عَلَیَّ الْمَذَاهِبُ اِلَّا اِلَیْکَ وَ انْسَدَّتْ عَنِّی الْجِهَاتُ اِلَّا جِهَتُکَ، وَ الْتَبَسَتْ عَلَیَّ اُمُورِی فِی دَفْعِ مَکْرُوهِهِ عَنِّی، وَ اشْتَبَهَتْ عَلَیَّ الْآرَاءُ فِی اِزَالَةِ ظُلْمِهِ. (کاظمیه، ص: ۱۲۳, س:۸)
وَ انْغَلَقَتْ عَلَیَّ الْمَذَاهِبُ اِلَّا اِلَیْکَ، وَ انْسَدَّتْ عَلَیَّ الْجِهَاتُ اِلَّا جِهَتُکَ. (هادویه، ص: ۱۹۱, س:۴)