وَ اَعِرْهُ (الظّالم) مِنْ نِعْمَتِکَ الَّتِی لَمْ یُقَابِلْهَا بِالشُّکْرِ، وَ اَنْزِعْ عَنْهُ سِرْبَالَ عِزِّکَ الَّذِی لَمْ یُجَازِهِ بِاِحْسَانٍ. (کاظمیه، ص: ۱۲۵, س:۲)
وَ اِنْ کَانَ عِلْمُکَ بِهِ غَیْرَ ذَلِکَ، مِنْ مَقَامِهِ عَلَی ظُلْمِی ... وَ اَعْرِهِ مِنْ نِعْمَتِکَ الَّتِی لَمْ یُقَابِلْهَا بِالشُّکْرِ، وَ انْزَعْ عَنْهُ سِرْبَالَ عِزِّکَ الَّذِی لَمْ یُجَازِهِ بِالْاِحْسَانِ. (هادویه، ص: ۱۹۳, س:۴)