اعتدلت

حَتَّی اِذَا اسْتَهْلَلْتُ نَاطِقاً بِالْکَلَامِ، اَتْمَمْتَ عَلَیَّ سَوَابِغَ الْاِنْعَامِ فَرَبَّیْتَنِی زَایِداً فِی کُلِّ عَامٍ، حَتَّی اِذَا کَمُلَتْ فِطْرَتِی، وَ اعْتَدَلَتْ سَرِیرَتِی، اَوْجَبْتَ عَلَیَّ حُجَّتَکَ بِاَنْ اَلْهَمْتَنِی مَعْرِفَتَکَ، وَ رَوَّعْتَنِی بِعَجَایِبِ فِطْرَتِکَ. (حسینیه، ص: ۱۳۰, س:۱۶)