اسود

ریشه: سود (س.و.د)
کلمات: أَسْوَدٍ، أَسْوَدَ
۴ مورد یافت شد

أَسْوَدٍ

اَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ شَرِّ کُلِّ اَسَدٍ وَ اَسْوَدٍ وَ حَیَّةٍ وَ عَقْرَبٍ مِنْ سَاکِنِ الْبَلَدِ، وَ مِنْ شَرِّ وَالِدٍ وَ مَا وَلَدَ. (نبویه، ص: ۵۲۶, س:۱۰)

أَسْوَدَ

رَبِّ ما اَخَفَّ میزانی غَداً اِنْ لَمْ تُرَجِّحْهُ، وَ اَزَلَّ لِسانی اِنْ لَمْ تُثَبِّتْهُ، وَ اَسْوَدَ وَجْهی اِنْ لَمْ تُبَیِّضْهُ! (سجادیه، ص: ۳۸۱, س:۲)

رَبِّ ما اَخَفَّ میزانی غَداً اِنْ لَمْ تُرَجِّحْهُ، وَ اَزَلَّ لِسانی اِنْ لَمْ تُثَبِّتْهُ، وَ اَسْوَدَ وَجْهی اِنْ لَمْ تُبَیِّضْهُ! (صادقیه، ص: ۱۴۸, س:۱۶)

فَرَضَ طَاعَتَکُمْ عَلَی کُلِّ اَسْوَدَ وَ اَبْیَضَ. (مزار، ص: ۳۲۹, س:۶)