سَیِّدی اِنْ کَانَتْ نَفْسی اسْتَعْبَدَتْنی مُتَمَرِّدَةً عَلَیَّ بِما یُرْجیها فَقَدِ اسْتَعْبَدْتُها الْانَ عَلَی ما یُنْجیها. (سجادیه، ص: ۴۵۲, س:۱۲)
اِلَهِی اسْتَعْبَدَتْنِی الدُّنْیَا وَ اسْتَخْدَمَتْنِی، فَصِرْتُ حَیْرَانَ بَیْنَ اَطْبَاقِهَا. (صادقیه، ص: ۴۱۵, س:۱۱)