اریتنیه

یَا اِلَهِی کَمْ مِنْ بَلَاءٍ وَ جُهْدٍ صَرَفْتَهُ عَنِّی، وَ اَرَیْتَنِیهِ فِی غَیْرِی، وَ کَمْ مِنْ نِعْمَةٍ اَقْرَرْتَ بِهَا عَیْنِی، وَ کَمْ مِنْ صَنِیعَةٍ شَرِیفَةٍ لَکَ عِنْدِی. (علویه، ص: ۴۹۷, س:۱۳)