اللَّهُمَّ اِنِّی اَعُوذُ بِکَ مِنْ صَاحِبِ سَوْءٍ فِی الْمَغِیبِ وَ الْمَحْضَرِ، قَلْبُهُ یَرَانِی وَ عَیْنَاهُ تُبْصِرَانِی وَ اُذُنَاهُ تَسْمَعَانِی، اِنْ رَاَی حَسَنَةً اَخْفَاهَا، وَ اِنْ رَاَی فَاحِشَةً اَبْدَاهَا. (نبویه، ص: ۳۴۱, س:۶)
اللَّهُمَّ اِنِّی اَعُوذُ بِکَ مِنْ صَاحِبِ سُوءٍ فِی الْمَغِیبِ وَ الْمَحْضَرِ، فَاِنَّ قَلْبَهُ یَرْعَانِی، وَ عَیْنَاهُ تُبْصِرَانِی، وَ اُذُنَاهُ تَسْمَعَانِی، اِنْ رَاَی حَسَنَةً اَخْفَاهَا، وَ اِنْ رَاَی سَیِّیَةً اَبْدَاهَا. (علویه، ص: ۵۱۰, س:۳)