ابله

ریشه: بلو (ب.ل.و)
۱ مورد یافت شد

أَبْلِهِ

اللَّهُمَّ بَتِّرْ عُمْرَهُ (مَنْ اَرَادَنِی بِسُوءٍ) وَ بَدِّدْ شَمْلَهُ، وَ فَرِّقْ جَمْعَهُ، وَ اسْتَاْصِلْ شَاْفَتَهُ وَ اقْطَعْ دَابِرَهُ، وَ قَتِّرْ رِزْقَهُ، وَ اَبْلِهِ بِجُهْدِ الْبَلَاءِ. (رضویه، ص: ۹۰, س:۱۳)