فَما مِنْ شَیْءٍ اَنْشُرُهُ وَ اَطْویهِ مِنْ شُکْرِکَ، وَ لَا قَوْلٍ اُعیدُهُ وَ اُبْدیهِ فی ذِکْرِکَ، اِلَّا کُنْتَ لَهُ اَهْلاً وَ مَحَلّاً، وَ کَانَ فی جَنْبِ مَعْرُوفِکَ مُسْتَصْغَراً مُسْتَقَلّاً. (سجادیه، ص: ۴۶۴, س:۱۶)
وَ قَدْ تَعْلَمُ یَا رَبِّ مَا اُسِرُّهُ، وَ اُبْدِیهِ، وَ اَنْشُرُهُ، وَ اَطْوِیهِ، وَ اُظْهِرُهُ وَ اُخْفِیهِ عَلَی مُتَصَرِّفَاتِ اَوْقَاتِی، وَ اَصْنَافِ حَرَکَاتِی مِنْ جَمِیعِ حَاجَاتِی. (عسکریه، ص: ۲۳۹, س:۵)