اِلَهِی لَقَدْ رَجَوْتُ مِمَّنْ اَلْبَسَنِی بَیْنَ الْاَحْیَاءِ ثَوْبَ عَافِیَتِهِ وَ رَاْفَتِهِ، اَنْ لَا یُعْرِیَنِی مِنْهُ بَیْنَ الْاَمْوَاتِ بِجُودِ رَاْفَتِهِ، وَ قَدْ رَجَوْتُ مِمَّنْ تَوَلَّانِی فِی حَیَاتِی بِاِحْسَانِهِ اَنْ یَشْفَعَهُ لِی عِنْدَ وَفَاتِی بِغُفْرَانِهِ. (علویه، ص: ۱۱۳, س:۱۳)
لَقَدْ رَجَوْتُ مِمَّنْ اَلْبَسَنی بَیْنَ الاَحْیاءِ ثَوْبَ عافِیَتِه، اَنْ لَا یُعْرِیَنی مِنْهُ بَیْنَ الاَمْواتِ، وَ قَدْ عَرَفْتُ جُودَ رَاْفَتِه. (سجادیه، ص: ۴۲۲, س:۷)