یعاقبونی

یَا مَنْ سَتَرَنِی مِنَ الْآبَاءِ وَ الْاُمَّهَاتِ اَنْ یَزْجُرُونِی وَ مِنَ الْعَشَایِرِ وَ الْاِخْوَانِ اَنْ یُعَیِّرُونِی وَ مِنَ السَّلَاطِینِ اَنْ یُعَاقِبُونِی وَ لَوِ اطَّلَعُوا یَا مَوْلَایَ عَلَی مَا اطَّلَعْتَ عَلَیْهِ مِنِّی اِذاً مَا اَنْظَرُونِی وَ لَرَفَضُونِی وَ قَطَعُونِی. (حسینیه، ص: ۱۴۰, س:۸)