وَ اَزِلْ حِلْمَکَ عَنْ ظَالِمِی، وَ بَادِرْهُ بِالنِّقْمَةِ، وَ عَاجِلْهُ بِالاسْتِیصَالِ وَ کُبَّهُ لِمِنْخِرِهِ، وَ اغْصُصْهُ بِرِیقِهِ، وَ ارْدُدْ کَیْدَهُ فِی نَحْرِهِ، وَ حُلْ بَیْنَهُ وَ بَیْنِی بِشُغْلٍ شَاغِلٍ مُولِمٍ، وَ سُقْمٍ دَایِمٍ. (صادقیه، ص: ۵۴۳, س:۱۷)