لحامتی

وَ اجْعَلْنِی اللّهُمَّ ... اَرِقُّ عَلَی اَهْلِ الْبَلاءِ مِنْهُمْ (جیرانی) رَحْمَةً، وَ اُسِرُّلَهُمْ بِالْغَیْبِ مَوَدَّةً، وَ اُحِبُّ بَقاءَ النِّعْمَةِ عِنْدَهُمْ نُصْحاً، وَ اُوجِبُ لَهُمْ ما اُوجِبُ لِحامَّتی، وَ اَرْعی لَهُمْ ما اَرْعی لِخاصَّتی. (سجادیه، ص: ۱۳۱, س:۱۴)