لتشقی

فَقُلْتَ جَلَّ اسْمُکَ: وَ لَقَدْ آتَیْناکَ سَبْعاً مِنَ الْمَثانی وَ الْقُرْآنَ الْعَظیمَ، وَ قُلْتَ جَلَّ قَوْلُکَ لَهُ حینَ اخْتَصَصْتَهُ بِما سَمَّیْتَهُ مِنَ الاَسْماءِ: طه ما اَنْزَلنا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَی. (سجادیه، ص: ۳۱۰, س:۱۳)

وَ طَهَ، ما اَنْزَلْنا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَی ... لَهُ الْاَسْماءُ الْحُسْنی. (باقریه، ص: ۳۴, س:۳)