اللَّهُمَّ اِنِّی احْتَبَسْتُ نَفْسِی عِنْدَکَ، فَاحْتَبِسْهَا فِی مَحَلِّ رِضْوَانِکَ وَ مَغْفِرَتِکَ، وَ اِنْ رَدَدْتَهَا اِلَی بَدَنِی فَارْدُدْهَا مُوْمِنَةً عَارِفَةً بِحَقِّ اَوْلِیَایِکَ حَتَّی تَتَوَفَّاهَا عَلَی ذَلِکَ. (صادقیه، ص: ۵۱۴, س:۲)