اِلَهِی اجْعَلْنَا مِمَّنْ هَامَّ بِذِکْرِکَ لُبُّهُ، وَ طَارَ مِنْ شَوْقِهِ اِلَیْکَ قَلْبُهُ، فَاحْتَوَتْهُ عَلَیْهِ دَوَاعِی مَحَبَّتِکَ، فَحَصَلَ اَسِیراً فِی قَبْضَتِکَ. (علویه، ص: ۱۳۹, س:۱۹)