مَوْلَایَ اَ تَجْعَلُ اَوْلِیَاءَکَ لِاَعْدَایِکَ طَرَایِدَ، وَ لِمَکْرِهِمْ مَصَایِدَ وَ تُقَلِّدُهُمْ مِنْ خَسْفِهِمْ قَلَایِدَ، وَ اَنْتَ مَالِکُ نُفُوسِهِمْ، اَنْ لَوْ قَبَضْتَهَا جَمَدُوا، وَ فِی قَبْضَتِکَ مَوَادُّ اَنْفَاسِهِمْ لَوْ قَطَعْتَهَا خَمَدُوا؟ (مهدویه، ص: ۲۸۵, س:۱۰)