شرنا

سُبْحَانَ مَنْ نَدْعُوهُ لِحَظِّنَا فَیُسْرعُ، وَ یَدْعُونَا لِحَظِّنَا فَنُبْطِیُ، خَیْرُهُ اِلَیْنَا نَازِلٌ، وَ شَرُّنَا اِلَیْهِ صَاعِدٌ، وَ هُوَ مَالِکٌ قَادِرٌ. (علویه، ص: ۶۵, س:۱۵)

خَیْرُکَ اِلَیْنا نازِلٌ، وَ شَرُّنا اِلَیْکَ صاعِدٌ. (سجادیه، ص: ۲۲۰, س:۹)