شخص

ریشه: شخص (ش.خ.ص)
کلمات: شَخْصٌ، شُخِصَ
۲ مورد یافت شد

شَخْصٌ

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یَکُنْ لَهُ اَوَّلٌ مَعْلُومٌ، وَ لَا آخِرٌ مُتَنَاهٍ وَ لَا قَبْلٌ مُدْرَکٌ، وَ لَا بَعْدٌ مَحْدُودٌ، وَ لَا اَمَدٌ بِحَتَّی، وَ لَا شَخْصٌ فَیُتَجَزَّاُ وَ لَا اخْتِلَافُ صِفَةٍ فَیَتَنَاهَی. (حسنیه، ص: ۸۳, س:۱۴)

شُخِصَ

یَا خَیْرُ مَنْ شُخِصَ اِلَیْهِ بَصَری. (علویه، ص: ۱۲۹, س:۱۰)