فَکَانَ عَرْشُکَ عَلَی الْمَاءِ اِذْ لَا اَرْضٌ مَدْحِیَّةٌ وَ لَا سَمَاءٌ مَبْنِیَّةٌ وَ لَا شَمْسٌ تُضِیءُ وَ لَا قَمَرٌ یَجْرِی وَ لَا نَجْمٌ یَسْرِی وَ لَا کَوْکَبٌ دُرِّیٌّ وَ لَا سَحَابَةٌ مُنْشَاَةٌ وَ لَا دُنْیاً مَعْلُومَةٌ وَ لَا آخِرَةٌ مَفْهُومَةٌ. (کاظمیه، ص: ۲۰, س:۷)