سجودها

اِلَهِی اِنْ کَانَ فِیهَا خَلَلٌ اَوْ نَقْصٌ مِنْ رُکُوعِهَا اَوْ سُجُودِهَا، فَلَا تُوَاخِذْنِی. (علویه، ص: ۴۶۵, س:۱۹)

وَ اَنْزِلْنا فیها مَنْزِلَةَ الْمُصِیبینَ لِمَنازِلِها الْحافِظینَ لِاَرْکَانِها الْمُوَدّینَ لَها فی اَوْقاتِها عَلَی ما سَنَّهُ عَبْدُکَ وَ رَسُولُکَ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ فی رُکُوعِها وَ سُجُودِها وَ جَمیعِ فَواضِلِها عَلَی اَتَمِّ الطَّهُورِ وَ اَسْبَغِه وَ اَبْیَنِ الْخُشُوعِ وَ اَبْلَغِه. (سجادیه، ص: ۲۱۱, س:۱۰)