ساهیا

وَ لَا تَذَرْنی فی طُغْیانی عامِهاً، وَ لَا فی غَمْرَتی ساهِیاً حَتَّی حینٍ. (سجادیه، ص: ۳۳۰, س:۱۱)

ثُمَّ اَرْدَفْتَ الْفَضْلَ فَضْلاً، وَ الْجُودَ جُوداً، وَ الْکَرَمَ کَرَماً، رَاْفَةً مِنْکَ وَ رَحْمَةً اِلَی اَنْ جَدَّدْتَ ذَلِکَ الْعَهْدَ لِی تَجْدِیداً، بَعْدَ تَجْدِیدِکَ خَلْقِی وَ کُنْتُ نَسْیاً مَنْسِیّاً، نَاسِیاً سَاهِیاً غَافِلاً. (صادقیه، ص: ۵۰۲, س:۹)