قَدْ ساقَنی اِلَیْکَ اَمَلی وَ عَلَیْکَ یا واحِدی عَکَفَتْ هِمَّتی وَ فیما عِنْدَکَ انْبَسَطَتْ رَغْبَتی وَ لَکَ خالِصُ رَجایی وَ خَوْفی وَ بِکَ اَنِسَتْ مَحَبَّتی وَ اِلَیْکَ اَلْقَیْتُ بِیَدی وَ بِحَبْلِ طاعَتِکَ مَدَدْتُ رَهْبَتی. (سجادیه، ص: ۲۲۷, س:۳)
یَا مَنْ هَدَانِی اِلَیْهِ، وَ دَلَّنِی حَقِیقَةَ الْوُجُودِ عَلَیْهِ، وَ سَاقَنِی مِنَ الْحَیْرَةِ اِلَی مَعْرِفَتِهِ، وَ بَصَّرَنِی رُشْدِی بِرَاْفَتِهِ. (صادقیه، ص: ۳۵۶, س:۱۳)