اِلَهِی وَ اَسْاَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَتْکَ عَبْدَتُکَ وَ صِدِّیقَتُکَ مَرْیَمُ الْبَتُولُ وَ اُمُّ الْمَسِیحِ الرَّسُولِ علیه السلام اِذْ قُلْتَ: وَ مَرْیَمَ ابْنَتَ عِمْرانَ الَّتِی اَحْصَنَتْ فَرْجَها فَنَفَخْنا فِیهِ مِنْ رُوحِنا وَ صَدَّقَتْ بِکَلِماتِ رَبِّها وَ کُتُبِهِ وَ کانَتْ مِنَ الْقانِتِینَ، فَاسْتَجَبْتَ دُعَاءَهَا، وَ کُنْتَ مِنْهَا قَرِیباً یَا قَرِیبُ. (مهدویه، ص: ۲۷۵, س:۲)