وَ هَبْ لی جِسْماً رَوْحانِیّاً، وَ قَلْباً سَماوِیّاً، وَ هِمَّةً مُتَّصِلَةً بِکَ، وَ یَقیناً صادِقاً فی حُبِّکَ. (سجادیه، ص: ۴۴۱, س:۱)
رَبِّ اَسْاَلُکَ مَدَداً رُوحَانِیّاً تَقْوَی بِهِ قُوَایَ الْکُلِّیَّةِ وَ الْجُزْیِیَّةِ حَتَّی اَقْهُرَ بِمَبَادی نَفْسِی کُلَّ نَفسٍ قَاهِرَةٍ فَتَنْقَبِضَ لِی اِشَارَةُ دَقَایِقِهَا انْقِبَاضاً تَسْقُطُ بِهِ قُوَاهَا حَتَّی لَا یَبْقَی فِی الْکَوْنِ ذُو رُوحٍ اِلَّا وَ نَارُ قَهْرِی قَدْ اَحْرَقَتْ ظُهُورَهُ. (مهدویه، ص: ۲۹۰, س:۱۳)