اِلَیْکَ رَبِّی حَبِّبْنِی، وَ فِی نَفْسِی لَکَ رَبِّی ذَلِّلْنِی، وَ فِی اَعْیُنِ النَّاسِ عَظِّمْنِی، وَ مِنْ سَیِّءِ الْاَخْلَاقِ جَنِّبْنِی. (نبویه، ص: ۲۷۳, س:۱)
وَ ذَلِّلْنی بِاِعْطاءِ النَّصَفِ مِنْ نَفْسی فی جَمیعِ الْمَواطِنِ فِی الرِّضا وَ السَّخَطِ وَ التَّواضُعِ وَ الْقَصْدِ وَ تَرْکِ قَلیلِ الْبَغْیِ وَ کَثیرِه فِی الْقَوْلِ مِنّی وَ الْفِعْلِ. (سجادیه، ص: ۲۵۹, س:۱۶)
وَ ذَلِّلْنی بَیْنَ یَدَیْکَ، وَ اَعِزَّنی عِنْدَ خَلْقِکَ. (سجادیه، ص: ۳۲۹, س:۱۲)