حورها

اَسْاَلُکَ ... اَنْ تَجْعَلَ مَآبِی اِلَی جَنَّتِکَ وَ مَحَلِّی فِی رَحْمَتِکَ، وَ تُسْکِنَنِی فِیهَا بِعَفْوِکَ، وَ تُزَوِّجَنِی مِنْ حُورِهَا. (مهدویه، ص: ۲۶۶, س:۱۲)