تبلونی

ریشه: بلو (ب.ل.و)
۲ مورد یافت شد

تَبْلُوَنِی

وَ اِنْ کُنْتَ اَرَدْتَ اَنْ تَبْلُوَنی فَقَدْ عَرَفْتَ ضَعْفی وَ قِلَّةَ حیلَتی. (سجادیه، ص: ۸۰, س:۱۲)

وَ اِنْ کُنْتَ اَرَدْتَ اَنْ تَبْلُوَنی، فَقَدْ عَرَفْتَ ضَعْفی وَ قِلَّةَ حیلَتی، اِذْ قُلْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ: اِنَّ الْاِنْسانَ خُلِقَ هَلُوعاً، اِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعاً وَ اِذا مَسَّهُ الْخَیْرُ مَنُوعاً. (سجادیه، ص: ۵۹۹, س:۱)