اِلَهِی اَ مِنْ اَهْلِ الشِّقَاءِ خَلَقْتَنِی فَاُطِیلَ بُکَایِی، اَمْ مِنْ اَهْلِ السَّعَادَةِ خَلَقْتَنِی فَاُبَشِّرَ رَجَایِی؟ (علویه، ص: ۱۰۱, س:۱۱)
اِلَهِی اَ مِنْ اَهْلِ الشِّقَاءِ خَلَقْتَنِی فَاُطِیلَ بُکَایِی، اَمْ مِنْ اَهْلِ السَّعَادَةِ خَلَقْتَنِی فَاُبَشِّرَ رَجَایِی؟ (علویه، ص: ۱۳۲, س:۵)
سَیِّدی، اَ مِنْ اَهْلِ الشِّقاءِ خَلَقْتَنی فَاُطیلَ بُکَایی؟ (سجادیه، ص: ۲۰۱, س:۱۰)
اَ لِلنّارِ خَلَقْتَنی فَاُطیلَ بُکَایی. (سجادیه، ص: ۴۲۸, س:۶)
اِلَهی اَ مِنْ اَهْلِ الشَّقاءِ خَلَقْتَنی فَاُطیلَ بُکَایی؟! (سجادیه، ص: ۴۸۵, س:۱۴)
اَدْعُوکَ رَبِّ دُعاءً قَدْ اَمَرْتَ بِه فَارْحَمْ بُکَایی بِحَقِّ الْبَیْتِ وَ الْحَرَمِ. (سجادیه، ص: ۵۱۳, س:۱۷)
وَ ارْحَمْ صَرْخَتِی وَ بُکَایِی وَ هَمِّی وَ جَزَعِی وَ حُزْنِی، وَ مَا قَدْ بَاشَرَ قَلْبِی مِنَ الْجَزَعِ عَلَیْهِ. (صادقیه، ص: ۶۶۷, س:۳)
اَتَقَرَّبُ اِلَی رَبِّی بِوُفُودِی اِلَیْکَ وَ بُکَایِی عَلَیْکَ وَ عَوِیلِی وَ حَسْرَتِی وَ اَسَفِی وَ بُکَایِی وَ مَا اَخَافُ عَلَی نَفْسِی رَجَاءَ اَنْ تَکُونَ لِی حِجَاباً وَ سَنَداً وَ کَهْفاً وَ حِرْزاً وَ شَافِعاً وَ وِقَایَةً مِنَ النَّارِ غَداً. (مزار، ص: ۱۵۲, س:۷)
اَتَقَرَّبُ اِلَی رَبِّی بِوُفُودِی اِلَیْکَ وَ بُکَایِی عَلَیْکَ وَ عَوِیلِی وَ حَسْرَتِی وَ اَسَفِی وَ بُکَایِی وَ مَا اَخَافُ عَلَی نَفْسِی رَجَاءَ اَنْ تَکُونَ لِی حِجَاباً وَ سَنَداً وَ کَهْفاً وَ حِرْزاً وَ شَافِعاً وَ وِقَایَةً مِنَ النَّارِ غَداً. (مزار، ص: ۱۵۲, س:۷)
ارْحَمْ صَرْخَتِی وَ بُکَایِی وَ هَمِّی وَ جَزَعِی وَ حُزْنِی وَ مَا قَدْ بَاشَرَ قَلْبِی مِنَ الْجَزَعِ عَلَیْهِ. (مزار، ص: ۱۵۶, س:۱۱)