اِلَیْکَ اَقْبَلْنَا مُوقِنِینَ وَ لِبَیْتِکَ الْحَرَامِ آمِّینَ فَاَعِنَّا عَلَی مَنَاسِکِنَا، وَ اَکْمِلْ لَنَا حَجَّنَا، وَ اعْفُ عَنَّا وَ عَافِنَا، فَقَدْ مَدَدْنَا اِلَیْکَ اَیْدِیَنَا، وَ هِیَ بِذِلَّةِ الْاعْتِرَافِ مَوْسُومَةٌ. (حسینیه، ص: ۱۴۴, س:۶)
وَ عَمِّرْنی ما کَانَ عُمُری بِذْلَةً فی طاعَتِکَ، فَاِذا کَانَ عُمُری مَرْتَعاً لِلشَّیْطانِ فَاقْبِضْنی اِلَیْکَ قَبْلَ اَنْ یَسْبِقَ مَقْتُکَ اِلَیَّ، اَوْ یَسْتَحْکِمَ غَضَبُکَ عَلَیَّ. (سجادیه، ص: ۱۱۱, س:۲)