الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی کَانَ حَیّاً بِلَا کَیْفٍ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کَانٌ وَ لَا کَانَ لِکَانِهِ کَیْفٌ وَ لَا کَانَ لَهُ اَیْنٌ وَ لَا کَانَ فِی شَیْءٍ وَ لَا کَانَ عَلَی شَیْءٍ وَ لَا ابْتَدَعَ لِکَانِهِ مَکَاناً. (علویه، ص: ۴۶, س:۱۹)
لَیْسَ یَکُونُ لِلَّهِ کَیْفٌ، وَ لَا اَیْنٌ، وَ لَا حَدٌّ یُعْرَفُ، وَ لَا شَیْءٌ یُشْبِهُهُ. (علویه، ص: ۴۷, س:۶)