ایبا

یَا رَاحِماً بِکُلِّ مَکَانٍ ضَرِیراً اَصَابَهُ الضُّرُّ فَخَرَجَ اِلَیْکَ مُسْتَغِیثاً بِکَ، آیِباً اِلَیْکَ، هَایِباً لَکَ. (نبویه، ص: ۷۵, س:۸)

انْقَلَبْتُ یَا سَیِّدِی عَنْکُمَا تَایِباً حَامِداً لِلَّهِ شَاکِراً رَاجِیاً لِلْاِجَابَةِ غَیْرَ آیِسٍ وَ لَا قَانِطٍ آیِباً عَایِداً رَاجِعاً اِلَی زِیَارَتِکُمَا غَیْرَ رَاغِبٍ عَنْکُمَا وَ لَا عَنْ زِیَارَتِکُمَا بَلْ رَاجِعٌ عَایِدٌ اِنْ شَاءَ اللَّهُ. (مزار، ص: ۱۲۲, س:۱۰)