اصلها

وَ مَثَلُ کَلِمَةٍ طَیِّبَةٍ کَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ اَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِی السَّماءِ، تُوْتِی اُکُلَها کُلَّ حِینٍ بِاِذْنِ رَبِّها. (صادقیه، ص: ۶۸۵, س:۱۵)

اللَّهُمَّ اِنِّی اَشْهَدُ اَنَّ اَرْوَاحَهُمْ وَ طِینَتَهُمْ وَاحِدَةٌ، وَ هِیَ الشَّجَرَةُ الَّتِی طَابَ اَصْلُهَا وَ اَغْصَانُهَا وَ اَوْرَاقُهَا. (کاظمیه، ص: ۱۱۱, س:۷)