وَ اسْتَشَرْتُ نَصِیحِی، فَاَشَارَ عَلَیَّ بِالرَّغْبَةِ اِلَیْکَ، وَ اسْتَرْشَدْتُ دَلِیلِی فَلَمْ یَدُلَّنِی اِلَّا عَلَیْکَ. (هادویه، ص: ۱۹۱, س:۸)