الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَ الْمَوْتَ بَیْنَ خَلْقِهِ عَدْلاً وَ اَنْعَمَ بِالْحَیَاةِ عَلَیْهِمْ فَضْلاً، فَاَحْیَا وَ اَمَاتَ وَ قَدَّرَ الْاَقْوَاتَ، اَحْکَمَهَا بِعِلْمِهِ تَقْدِیراً، وَ اَتْقَنَهَا بِحِکْمَتِهِ تَدْبِیراً، هُوَ الدَّایِمُ بِلَا فَنَاءٍ وَ الْبَاقِی اِلَی غَیْرِ انْتِهَاءٍ. (علویه، ص: ۵۶, س:۱۳)