رَبِّ اَسَاْتُ وَ ظَلَمْتُ نَفْسی، وَ بِیْسَ ما صَنَعْتُ، وَ هَذِهِ یَدایَ جَزاءً بِما صَنَعَتا، وَ هَذِهِ رَقَبَتی خاضِعَةٌ لَکَ لِما اَتَتْ. (سجادیه، ص: ۱۶۶, س:۱۳)
فَما صَرَفَتْ کَفُّ الْمَنِیَّةِ اِذْ اَتَتْ مُبادِرَةً تَهْوی اِلَیْهِ الذَّخایِرُ. (سجادیه، ص: ۵۰۱, س:۱۱)
فَما صَرَفَتْ کَفُّ الْمَنِیَّةِ اِذْ اَتَتْ مُبادِرَةً تَهْوی اِلَیْهِ الذَّخایِرُ. (سجادیه، ص: ۵۰۸, س:۹)