ابیضت

یَا رَادَّ یُوسُفَ عَلَی یَعْقُوبَ بَعْدَ اَنِ ابْیَضَّتْ عَیْنَاهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ کَظِیمٌ. (حسینیه، ص: ۱۳۷, س:۱۱)