جود (ج.و.د)

کلمات: اجود، اجوده، اجودک، استجادت، الاجود، الاجودین، الجواد، الجود، بالجود، بجود، بجوده، بجودک، تجد، تجود، جاد، جادت، جد، جدت، جواد، جوادا، جوادک، جود، جودا، جوده، جودک، فبجودک، فجد، فجدت، یجود،

۵۰۰ مورد یافت شد

أَجْوَدَ

یَا اَجْوَدَ مِنْ کُلِّ جَوَادٍ. (نبویه، ص: ۱۲۵, س:۲)

یَا اَجْوَدَ الْاَجْوَدِینَ. (نبویه، ص: ۱۲۸, س:۱۱)

یَا اَجْوَدَ الْاَجْوَدِینَ. (نبویه، ص: ۲۱۷, س:۶)

یَا خَیْرَ مَنْ سُیِلَ، وَ اَجْوَدَ مَنْ اَعْطَی. (نبویه، ص: ۲۱۸, س:۷)

یَا اَجْوَدَ مَسْوُولٍ. (نبویه، ص: ۳۰۱, س:۴)

یَا اَجْوَدَ الْاَجْوَدِینَ. (نبویه، ص: ۳۰۶, س:۱۶)

یَا اَرْحَمَ مَنِ اسْتُرْحِمَ، وَ اَجْوَدَ مَنْ سُیِلَ، وَ اَکْرَمَ مَنْ اَعْطَی. (نبویه، ص: ۳۹۶, س:۲)

بِجُودِکَ یَا اَجْوَدَ الْاَجْوَدِینَ. (نبویه، ص: ۴۲۸, س:۸)

یَا اَجْوَدَ الْاَجْوَدِینَ. (نبویه، ص: ۴۵۷, س:۱۰)

یَا اَجْوَدَ مَنْ اَعْطَی. (نبویه، ص: ۴۸۱, س:۲)

یَا اَجْوَدَ مَنْ اَعْطَی. (نبویه، ص: ۵۳۲, س:۱)

یَا اَجْوَدَ الْاَجْوَدِینَ. (علویه، ص: ۲۰۸, س:۲)

یَا اَجْوَدَ الْاَجْوَدِینَ. (علویه، ص: ۴۷۳, س:۶)

یَا اَجْوَدَ الْاَجْوَدِینَ. (حسینیه، ص: ۱۱۸, س:۱۲)

یَا اَجْوَدَ الْاَجْوَدِینَ. (حسینیه، ص: ۱۴۴, س:۴)

یَا خَیْرَ مَنْ سُیِلَ، وَ اَجْوَدَ مَنْ اَعْطَی. (سجادیه، ص: ۲۳۰, س:۸)

اَللّهُمَّ اِنّا نَسْاَلُکَ یا اَجْوَدَ الاَجْوَدینَ. (سجادیه، ص: ۳۰۱, س:۱۴)

یا اَجْوَدَ الْمُعْطینَ. (سجادیه، ص: ۳۴۵, س:۱۴)

یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ، وَ اَجْوَدَ الاَجْوَدینَ، وَ اَکْرَمَ الاَکْرَمینَ. (سجادیه، ص: ۵۵۶, س:۸)

(لِوَجَعِ الرُکْبَةِ وَ الْمَفَاصِلِ): یَا اَجْوَدَ مَنْ اَعْطَی، یَا خَیْرَ مَنْ سُیِلَ، وَ یَا اَرْحَمَ مَنِ اسْتُرْحِمَ، ارْحَمْ ضَعْفِی وَ قِلَّةَ حِیلَتِی، وَ عَافِنِی مِنْ وَجَعِی. (باقریه، ص: ۵۳, س:۱۹)

یَا اَجْوَدَ مَنْ سُیِلَ، وَ یَا اَوْسَعَ مَنْ اَعْطَی. (باقریه، ص: ۹۴, س:۸)

یَا اَجْوَدَ مَنْ اَعْطَی. (صادقیه، ص: ۱۳۱, س:۶)

یَا اَجْوَدَ مَنْ سُیِلَ وَ یَا خَیْرَ مَنْ اَعْطَی. (صادقیه، ص: ۱۳۱, س:۱۶)

اللَّهُمَّ یَا اَجْوَدَ مَنْ اَعْطَی. (صادقیه، ص: ۱۵۲, س:۱۳)

وَ یَا اَجْوَدَ مَنْ اَعْطَی. (صادقیه، ص: ۱۹۱, س:۱۸)

یَا اَجْوَدَ الْاَجْوَدِینَ. (صادقیه، ص: ۳۰۶, س:۱۴)

یَا اَجْوَدَ الْمُنْعِمِینَ، الْمُتَکَبِّرُ الْمُتَعَالُ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ. (صادقیه، ص: ۴۱۱, س:۱۴)

وَ یَا اَجْوَدَ مَنْ اَعْطَی. (صادقیه، ص: ۴۱۳, س:۷)

یَا اَجْوَدَ مَنْ اَعْطَی. (صادقیه، ص: ۴۴۰, س:۷)

وَ یَا اَجْوَدَ مَنْ نَزَلَتْ بِفِنَایِهِ الرَّکَایِبُ، وَ یُطْلَبُ عِنْدَهُ نَیْلُ الرَّغَایِبِ، وَ اَنَاخَتْ بِهِ الْوُفُودُ. (صادقیه، ص: ۴۹۵, س:۱۴)

وَ یَا اَجْوَدَ الْاَجْوَدِینَ. (صادقیه، ص: ۵۶۸, س:۲)

یَا اَجْوَدَ الْاَجْوَدِینَ. (رضویه، ص: ۸۸, س:۴)

أَجْوَدَهُ

سُبْحَانَهُ مِنْ مُعْطٍ مَا اَوْسَعَهُ، وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَاسِعٍ مَا اَجْوَدَهُ. (نبویه، ص: ۱۱۰, س:۱۳)

أَجْوَدَکَ

وَ لَکَ الْحَمْدُ مَا اَجْوَدَکَ وَ اَمْجَدَکَ! (علویه، ص: ۲۸۹, س:۳)

أَجْوَدُ

اللَّهُمَّ اَنْتَ اَحَقُّ مَنْ ذُکِرَ، وَ اَحَقُّ مَنْ عُبِدَ، وَ اَنْصَرُ مَنْ ابْتُغِیَ وَ اَرْاَفُ مَنْ مَلَکَ، وَ اَجْوَدُ مَنْ سُیِلَ، وَ اَوْسَعُ مَنْ اَعْطَی. (نبویه، ص: ۳۸۱, س:۵)

هُوَ اللَّهُ اَسْرَعُ الْحَاسِبِینَ، وَ اَجْوَدُ الْمُفْضِلِینَ، الْمُجِیبُ دَعْوَةَ الْمُضْطَرِّینَ، وَ الطَّالِبِینَ اِلَی وَجْهِهِ الْکَرِیمِ. (علویه، ص: ۳۲۷, س:۶)

وَ اَنْتَ اَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ، وَ اَکْرَمُ الْاَکْرَمِینَ، وَ اَجْوَدُ الْاَجْوَدِینَ وَ اَنْعَمُ الرَّازِقِینَ، وَ اَحْسَنُ الْخَالِقِینَ. (علویه، ص: ۴۱۰, س:۵)

وَ هَبْ لِی عَفْوَکَ فِی مَوْقِفِ یَوْمِ الدِّینِ، فَاِنَّکَ اَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ وَ اَجْوَدُ الْاَجْوَدِینَ، وَ اَکْرَمُ الْاَکْرَمِینَ. (علویه، ص: ۴۲۱, س:۱۳)

اللَّهُمَّ اَنْتَ اَکْرَمُ مَاْتِیٍّ، وَ اَکْرَمُ مَزُورٍ، وَ خَیْرُ مَنْ طُلِبَتْ اِلَیْهِ الْحَاجَاتُ وَ اَجْوَدُ مَنْ اَعْطَی، وَ اَرْحَمُ مَنِ اسْتُرْحِمَ، وَ اَرْاَفُ مَنْ عَفَا وَ اَعَزُّ مَنِ اعْتُمِدَ عَلَیْهِ. (حسنیه، ص: ۹۹, س:۱۱)

اللَّهُمَّ اَنْتَ خَیْرُ مَاْتِیٍّ وَ اَکْرَمُ مَزُورٍ، وَ خَیْرُ مَنْ طُلِبَتْ اِلَیْهِ الْحَاجَاتُ، وَ اَجْوَدُ مَنْ اَعْطَی، وَ اَرْحَمُ مَنِ اسْتُرْحِمَ، وَ اَرْاَفُ مَنْ عَفَا وَ اَعَزُّ مَنِ اعْتُمِدَ. (باقریه، ص: ۶۲, س:۱۶)

اللَّهُمَّ اِنْ عَظُمَتْ ذُنُوبِی فَاَنْتَ اَعْظَمُ، وَ اِنْ کَبُرَ تَفْرِیطِی فَاَنْتَ اَکْبَرُ وَ اِنْ دَامَ بُخْلِی فَاَنْتَ اَجْوَدُ. (صادقیه، ص: ۵۶۶, س:۱۵)

(لِابْنِ عَمِّهِ الَّذِی شَتَمَهُ): یَا رَبِّ هُوَ حَقِّی قَدْ وَهَبْتُهُ لَهُ وَ اَنْتَ اَجْوَدُ مِنِّی وَ اَکْرَمُ، فَهَبْهُ لِی وَ لَا تُوَاخِذْهُ بِی، وَ لَا تُقَایِسْهُ. (صادقیه، ص: ۷۰۳, س:۳)

اِلَهِی مَسَّنِی وَ اَهْلِیَ الضُّرُّ، وَ اَنْتَ اَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ، وَ اَرْاَفُ الْاَرْاَفِینَ، وَ اَجْوَدُ الْاَجْوَدِینَ، وَ اَحْکَمُ الْحَاکِمِینَ، وَ اَعْدَلُ الْفَاصِلِینَ. (عسکریه، ص: ۲۱۳, س:۹)

اسْتَجَادَتْ

اِلَهِی بِکَ لَاذَتِ الْقُلُوبُ، لِاَنَّکَ غَایَةُ کُلِّ مَحْبُوبٍ، وَ بِکَ اسْتَجَادَتْ فَرَقاً مِنَ الْغُیُوبِ. (علویه، ص: ۱۳۸, س:۱۸)

الْأَجْوَدِ

اَسْاَلُکَ بِاسْمِکَ الْجَوَادِ الْاَجْوَدِ یَا جَوَادُ. (نبویه، ص: ۲۱۱, س:۶)

الْأَجْوَدِینَ