دُعَاءُ مُوسَی (ع)؛ رَبِّ اِنِّی اَخَافُ اَنْ یُکَذِّبُونِ، وَ یَضِیقُ صَدْرِی وَ لَا یَنْطَلِقُ لِسَانِی. (نبویه، ص: ۴۴, س:۱)
فَمَا الَّذی یُرْضیکَ عَنّی اَوْ بِاَیِّ حَسَناتٍ سَبَقَتْ مِنّی فی طاعَتِکَ اَرْفَعُ بِها اِلَیْکَ رَاْسی، وَ یَنْطَلِقُ بِها لِسانی اِلَّا الرَّجاءُ مِنْکَ؟! (سجادیه، ص: ۴۸۸, س:۱۵)