الْحَمْدُ لِلَّهِ بِکُلِّ مَا حَمِدَهُ بِهِ اَدْنَی مَلَایِکَتِهِ اِلَیْهِ، وَ اَکْرَمُ خَلْقِهِ عَلَیْهِ، وَ اَرْضَی حَامِدِیهِ لَدَیْهِ، حَمْداً یَفْضُلُ سَایِرَ الْحَمْدِ، کَفَضْلِ رَبِّنَا جَلَّ جَلَالُهُ عَلَی جَمِیعِ خَلْقِهِ. (علویه، ص: ۹۳, س:۱۷)
اَحْمَدُهُ ... حَمْداً یَفْضُلُ حَمْدَ مَنْ مَضَی، وَ یَعْرِفُ حَمْدَ مَنْ بَقِیَ. (علویه، ص: ۵۰۱, س:۶)
حَمْداً یَفْضُلُ سَایِرَ الْحَمْدِ کَفَضْلِ رَبِّنا عَلَی جَمیعِ خَلْقِه. (سجادیه، ص: ۲۰, س:۱۰)