یطیع

فَاکْفِنِی اَمْرَهُ (السُّلْطَانِ) وَ قِنِی شَرَّهُ وَ اجْعَلْ بَیْنِی وَ بَیْنَهُ حِجَاباً مِنْ کِفَایَتِکَ، وَ حَاجِزاً مِنْ کِلَایَتِکَ، لَا یَنْوِی بِی سُوءً، وَ لَا یُطِیعُ فِیَّ عَدُوّاً، اِنَّکَ سَمِیعٌ مُجِیبٌ. (نبویه، ص: ۳۳۳, س:۱۵)