فَجَعَلَکُمْ فِی بُیُوتٍ ... لَا یُوَازِیهَا خَطَرٌ وَ لَا یَسْمُو اِلَی سَمَایِهَا النَّظَرُ وَ لَا یَقَعُ عَلَی کُنْهِهَا الْفِکَرُ وَ لَا یَطْمَحُ اِلَی اَرْضِهَا الْبَصَرُ وَ لَا یُعَادِلُ سُکَّانَهَا الْبَشَرُ. (مزار، ص: ۳۱۱, س:۹)