اِنّی اَخَذْتُ بِسَمْعِ مَنْ یُطالِبُنی بِالسُّوءِ بِسَمْعِ اللّه ِ وَ بَصَرِه وَ قُوَّتِه وَ بِعِزَّةِ اللّه ِ وَ حَبْلِهِ الْمَتینِ وَ سُلْطانِهِ الْمُبینِ، فَلَیْسَ لَهُمْ عَلَیْنا سَبیلٌ وَ لَا سُلْطانٌ اِنْ شاءَ اللّه ُ. (سجادیه، ص: ۵۹, س:۳)
اَخَذْتُ بِسَمْعِ مَنْ یُطَالِبُنِی بِالسُّوءِ، بِسَمْعِ اللَّهِ وَ بَصَرِهِ، وَ قُوَّتِهِ بِقُوَّةِ اللَّهِ وَ حَبْلِهِ الْمَتِینِ وَ سُلْطَانِهِ الْمُبِینِ، فَلَیْسَ لَهُمْ عَلَیْنَا سُلْطَانٌ وَ لَا سَبِیلٌ اِنْ شَاءَ اللَّهُ. (کاظمیه، ص: ۶۰, س:۳)