دُعَاءُ دَاوُدَ (ع)؛ اللَّهُمَّ لَا مَرَضَ یُضْنِینِی، وَ لَا صِحَّةَ تُنْسِینِی وَ لَکِنْ بَیْنَ ذَلِکَ. (نبویه، ص: ۵۶, س:۱۵)